Chapter 72

canticum Asaph attamen bonus est Israhel Deus his qui mundo sunt corde

mei autem paene vacillaverunt pedes paene effusi sunt gressus mei

quia aemulatus sum contra iniquos pacem impiorum videns

quod non recogitaverint de morte sua et firma sint vestibula eorum

in labore hominum non sunt et cum hominibus non flagellabuntur

ideo nutriti sunt ad superbiam circumdederunt iniquitatem sibi

processerunt a pinguidine oculi eorum transierunt cogitationes cordis

inriserunt et locuti sunt in malitia calumniam de excelso loquentes

posuerunt in caelo os suum et lingua eorum deambulavit in terra

propterea convertetur populus eius hic et quis plenus invenietur in eis

et dixerunt quomodo novit Deus et si est scientia in Excelso

ecce isti impii et abundantes in saeculo multiplicaverunt divitias

ergone frustra mundavi cor meum et lavi in innocentia manus meas

et fui flagellatus tota die et increpatio mea in matutinis

dixi si narravero sic ecce generationem filiorum tuorum reliqui

et cogitavi ut intellegerem istud labor est in oculis meis

donec veniam ad sanctuaria Dei intellegam in novissimo eorum

verumtamen in lubrico posuisti eos deiecisti eos ad interitum

quomodo vastati sunt subito defecerunt consumpti sunt quasi non sint

quasi somnium evigilantis Domine in civitate tua imaginem eorum ad nihilum rediges

quia contractum est cor meum et lumbi mei velut ignis fumigans

et ego insipiens et nescius

quasi iumentum factus sum apud te et eram semper tecum

et tenebas manum dexteram meam in consilium tuum deduces me et postea in gloria suscipies me

quid mihi est in caelo et tecum nolui in terra

consumpta est caro mea et cor meum robur cordis mei et pars mea Deus in aeternum

quia ecce qui elongant se a te peribunt perdidisti omnem fornicantem a te

mihi autem adpropinquare Deo bonum est posui in Domino Deo spem meam ut narrem omnes adnuntiationes tuas