Chapter 18

dicebat autem et parabolam ad illos quoniam oportet semper orare et non deficere

dicens iudex quidam erat in quadam civitate qui Deum non timebat et hominem non verebatur

vidua autem quaedam erat in civitate illa et veniebat ad eum dicens vindica me de adversario meo

et nolebat per multum tempus post haec autem dixit intra se et si Deum non timeo nec hominem revereor

tamen quia molesta est mihi haec vidua vindicabo illam ne in novissimo veniens suggillet me

ait autem Dominus audite quid iudex iniquitatis dicit

Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte et patientiam habebit in illis

dico vobis quia cito faciet vindictam illorum verumtamen Filius hominis veniens putas inveniet fidem in terra

dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam iusti et aspernabantur ceteros parabolam istam

duo homines ascenderunt in templum ut orarent unus Pharisaeus et alter publicanus

Pharisaeus stans haec apud se orabat Deus gratias ago tibi quia non sum sicut ceteri hominum raptores iniusti adulteri vel ut etiam hic publicanus

ieiuno bis in sabbato decimas do omnium quae possideo

et publicanus a longe stans nolebat nec oculos ad caelum levare sed percutiebat pectus suum dicens Deus propitius esto mihi peccatori

dico vobis descendit hic iustificatus in domum suam ab illo quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur

adferebant autem ad illum et infantes ut eos tangeret quod cum viderent discipuli increpabant illos

Iesus autem convocans illos dixit sinite pueros venire ad me et nolite eos vetare talium est enim regnum Dei

amen dico vobis quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer non intrabit in illud

et interrogavit eum quidam princeps dicens magister bone quid faciens vitam aeternam possidebo

dixit autem ei Iesus quid me dicis bonum nemo bonus nisi solus Deus

mandata nosti non occides non moechaberis non furtum facies non falsum testimonium dices honora patrem tuum et matrem

qui ait haec omnia custodivi a iuventute mea

quo audito Iesus ait ei adhuc unum tibi deest omnia quaecumque habes vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me

his ille auditis contristatus est quia dives erat valde

videns autem illum Iesus tristem factum dixit quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei intrabunt

facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei

et dixerunt qui audiebant et quis potest salvus fieri

ait illis quae inpossibilia sunt apud homines possibilia sunt apud Deum

ait autem Petrus ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te

qui dixit eis amen dico vobis nemo est qui reliquit domum aut parentes aut fratres aut uxorem aut filios propter regnum Dei

et non recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam

adsumpsit autem Iesus duodecim et ait illis ecce ascendimus Hierosolyma et consummabuntur omnia quae scripta sunt per prophetas de Filio hominis

tradetur enim gentibus et inludetur et flagellabitur et conspuetur

et postquam flagellaverint occident eum et die tertia resurget

et ipsi nihil horum intellexerunt et erat verbum istud absconditum ab eis et non intellegebant quae dicebantur

factum est autem cum adpropinquaret Hiericho caecus quidam sedebat secus viam mendicans

et cum audiret turbam praetereuntem interrogabat quid hoc esset

dixerunt autem ei quod Iesus Nazarenus transiret

et clamavit dicens Iesu Fili David miserere mei

et qui praeibant increpabant eum ut taceret ipse vero multo magis clamabat Fili David miserere mei

stans autem Iesus iussit illum adduci ad se et cum adpropinquasset interrogavit illum

dicens quid tibi vis faciam at ille dixit Domine ut videam

et Iesus dixit illi respice fides tua te salvum fecit

et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum et omnis plebs ut vidit dedit laudem Deo